Er is steeds meer te doen over onzuiver kraanwater en over mogelijke oplossingen zoals waterfilters. Ik spreek met Maarten Borms hierover omdat veel berichten in de media niet juist zijn:
“…een sympathieke, betrokken Nederlandse klant van Martingale Biconvex, vraagt me of ik de Pointer reportage over leidingwater gezien had. Indien niet, of ik dat wilde doen en erover terugkoppelen: https://ap.lc/mAXgE. De klant was ongerust over bacteriën in gefilterd water, na de reportage. Zo doende… Helaas blijven veel zaken onvoldoende toegelicht. De conclusie van de betrokken dame lijkt me onverantwoord! Als er in een staal, gefilterd water, zoals in de reportage, erg veel levende cellen zijn en het Koloniegetal hoog is, wordt de vraag dan gesteld of de betrokken: Coach Chicho, het waterstaal volgens de hygiënische normen heeft genomen? Of hij een steriel recipiënt heeft gebruikt? De tijd tussen staalname en daadwerkelijke analyse dient zo kort mogelijk te zijn en het staal dient koel bewaard te worden. Omgekeerde osmose geeft water ontdaan van alle wettelijk toegevoegde desinfectieproducten. Bacteriën uit de omgeving, of van een onzuiver recipiënt, kunnen vrij kweken.
Hoe langer de tijd voor de analyse, hoe meer bacteriën en levende cellen men vindt. Niet gekoeld transport zal het aantal bacteriën exponentieel doen stijgen. Een staal leidingwater bevat onder andere chloor, ammoniak, bijtende soda en zuren om kweek van bacteriën tegen te gaan. Ook het derde geteste staal; bronwater bevat chloor om de kweek van bacteriën tegen te gaan. (Spa: 5 mg Chloor/l). De betrokken “water-professionals” weten dit. Omdat correcte staalname en bewaring niet worden belicht, duidt dit mijns inziens op partijdigheid. Een gemiste kans. Meldt deze reportage duidelijk waarover het werkelijk gaat? Te veel verschillende soorten chemische vervuiling die onmogelijk allemaal te monitoren zijn, laat staan op grote schaal verwijderd kunnen worden voor een aanvaardbare prijs. Voor de dame die liever een beetje PFAS stoffen binnenkrijgt dan levende cellen.
Sta aub stil bij de negatieve impact die deze “forever chemicals” hebben op ons erfelijk materiaal; ze veranderen de DNA codering. Dus minder kwaliteitsvolle voortplanting waarbij we mutaties doorgeven, generatie na generatie. Wetende dat steeds meer koppels moeten kiezen voor vruchtbaarheidsbehandeling… zal men zich de vraag naar de oorzaak ooit stellen? De EFSA: European Food Safety Authority: (Europese Autoriteit voor voedselveiligheid) stelt, om de risico’s op PFAS vervuiling in te perken, een gezondheidskundige toetsingswaarde: maximaal 4,4 nanogram per liter drinkwater voor PFAS stoffen. Alles daarboven voldoet niet aan de drinkwaternorm. Dus de vermelde 20 of 25 nanogram per liter in de reportage is zeker 4 tot 5 maal te hoog. Overheden verschuilen zich nog achter een oude wetgeving omdat de 4,4 nanogram/ L norm van EFSA pas afdwingbare wetgeving wordt vanaf 15 juli 2027… tot dan, kan PFAS blijkbaar geen kwaad…”