“…ga weg met je fijnstof…”

…..roept een oude man met schelle stem. Hij komt voor me staan in de Boulangerie. Het is mijn laatste vakantiedag en bezoek dan nog graag even de lokale bakker voor een laatste groet.
In de morgen is het al druk en door de ‘maatregelen’ staan we buiten te wachten.
Er is tijd voor een gezellige babbel.
Na 2 jaar in Frankrijk te hebben gewoond is mijn Frans nog altijd goed.
De vele gesprekjes die ik voer met de locals onderhouden mijn vocabulaire en mondelinge kennis.

De man voor mij in de rij irriteert zich aan de auto’s die door de straat rijden, stilstaan en gas geven.
Maar wat hij ook roept over “…..fijnstof…” er is geen enkel medeleven.
Wel veel vingergebaren over en weer.

Ik vertel meneer over mijn werk, mijn passie voor meer schone gezonde lucht. Zowel buiten als binnen.
Meneer kijkt me fronsend aan en zegt me: “…..wat een mooie passie heb je. Ga zo door! Maar wat mij frustreert is niet het inademen van de ongezonde lucht,……….maar de nare smaak van fijnstof (ongezonde lucht) op mijn heerlijke croissants, stokbroden en gebakjes……fijnstof geeft een nare nasmaak….”.
Een kleine minuut later loopt meneer met zijn lekkernijen naar de auto (een oude eend…). Pruttelend op weg naar huis.

Smaken verschillen!