“…..Vooralsnog krijgen we de klimaatcrisis maar niet onder controle. Behalve dat we rap moeten minderen met onze CO2-uitstoot, zullen we dus ook op zoek moeten naar manieren om CO2 uit de atmosfeer te verwijderen. Saoedi-Arabische wetenschappers hebben nu een plan bedacht om droge gebieden op een speciale manier te vergroenen om zo dorre woestijnen te veranderen in enorme koolstofputten. Ook in het verzengend hete Midden-Oosten worden de temperatuurrecords steeds weer verbroken. Dus behalve dat landen zoals Saoedi-Arabië veel geld verdienen aan de export van olie, zijn ze tegelijk bezig om onderzoek te doen naar manieren om de opwarming tegen te gaan. Een groep wetenschappers van de King Abdullah University denkt dat woestijnen een belangrijk onderdeel kunnen zijn van de klimaatoplossing. De onderzoekers leggen uit dat het mogelijk is om de extreem droge ecosystemen te veranderen in plekken voor efficiënte koolstofopslag. Daarvoor zijn enkel een verbeterde grondkwaliteit, veel fotosynthese en een immense hoeveelheid biomassa in de grond in de vorm van wortels nodig. Dit moet gaan werken door een combinatie van bepaalde planten, bodemmicroben en grondsoorten. Via een biochemisch proces worden dan grote hoeveelheden calciumoxalaat aangemaakt, waardoor er onder de oppervlakte uiteindelijk op natuurlijke wijze een grote koolstofopslag ontstaat. “Het is belangrijk om te beginnen met het vergroenen van woestijnen en zo de koolstofopslagcapaciteit van deze ecosystemen te herstellen en te verbeteren”, schrijven de wetenschappers onder leiding van onderzoeker Heribert Hirt. “Een van de voordelen van deze zeer droge gebieden is dat ze op dit moment niet gebruikt worden voor landbouw en voedselproductie.” De methode is gebaseerd op aan de droogte aangepaste planten die oxalaationen produceren, waar koolstof- en zuurstofatomen inzitten. Deze oxalaatdeeltjes komen je vast bekend voor als je ooit last hebt gehad van nierstenen of jicht. Sommige bodemmicroben zijn dol op oxalaten en gebruiken ze als hun enige bron van koolstof. Daardoor scheiden zij carbonaatmoleculen uit in de grond. Carbonaat valt normaal gesproken snel uit elkaar, maar als deze plant-microbensystemen in alkaline- en calciumrijke grond groeien, dan reageert het carbonaat met calcium om een stabiele afzetting van calciumcarbonaat te vormen. Nierstenen in de bodem van de woestijn dus…..” (Bron: https://scientias.nl/kunnen-we-woestijnen-vergroenen-en-zo-grote-hoeveelheden-co2-uit-de-atmosfeer-halen/)