“….mijn dag is klaar….” besluit ik.
Ik rijd naar mijn schoonouders, mijn dochtertjes ophalen.
Terwijl ik naar binnen loop doordringt mij een nare geur.
Afkomstig van de jongste.
“Hoi! Alles goed hier?”
Opa staat op en scheurt ondertussen een envelop kapot.
“weet je dat daar veel fijnstof van vrij komt?” leg ik hem wijsneuzerig uit.
Opa antwoordt met een verhaal over een vorige job van hem, bij een drukkerij waar ook veel papier werd gesneden.
Geboeid luister ik zijn verhaal en laat de luier (s)links in het ‘niet’: “als wij ’s ochtends de productiehal binnen kwamen hing de hele hal vol met papierstof en tolueen, dat prikte aan de ogen, we deden dan eerst aan weerszijden de hal openen”.
Ik vraag hem in welk jaar dat was.
“eind jaren ’90” zegt opa.
“Dat is 20 jaar geleden, die generatie heeft dus jaren lang ongezonde lucht ingeademd” realiseer ik me hardop.
Opa moet er wel een beetje om lachen: “ik vind dat we nu wel erg doorslaan met luchtkwaliteit. Het lichaam moet af en toe gepest worden!”
Met dat ‘pesten’ hint hij denk ik op die 2 hele triatlons die hij moeiteloos deed.
Ik kijk achter me en zie dat schoonmoeder een ander probleem in de lucht oplost.
Sommige problemen kun je dus ‘luchtig’ aanvliegen?
Of toch niet? Hoe doe jij dat?